สำหรับเนสลิฮาน อารี การเดินตามถนนสู่โรงเรียนแพทย์ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเป็นการฝึกฝนความอุตสาหะ

ในฐานะนักศึกษาชั้นปีที่ 4 ที่โรงเรียนแพทย์แห่งมหาวิทยาลัยเวอร์จิเนียเทค Carilion Neslihan Ari อยู่ในเส้นทางที่ดีในการได้รับปริญญาทางการแพทย์ อย่างไรก็ตาม การหาทางไปโรงเรียนในตอนแรกนั้นท้าทายยิ่งกว่า เกิดและเติบโตใกล้กับโรงพยาบาลท้องถิ่นในอิสตันบูล ประเทศตุรกี Ari รู้ว่าเธออยากเป็นหมอเมื่อโตขึ้น เมื่อยังเป็นเด็ก เธอหลงรักหมอที่เข้ามาที่ร้านตัดเย็บเสื้อผ้าของพ่อแม่เธอ เธอมักจะถามคำถามเกี่ยวกับความเจ็บป่วยและดึงดูดความสนใจของพวกเขา

“ฉันรู้ว่าพวกเขาเป็นผู้นำในชุมชน ไม่ใช่แค่ภายในกำแพงโรงพยาบาล” 

เธอกล่าว “ฉันรู้ตั้งแต่เนิ่นๆ ว่านั่นคือเส้นทางของฉัน” เมื่อเธอย้ายไปอเมริกาเมื่ออายุ 16 ปี อุปสรรคแรกของเธอเกิดขึ้นเมื่อเธอจบการศึกษาระดับไฮสคูลด้วยเกียรตินิยมจากโรเชสเตอร์ นิวยอร์ก แต่ไม่เคยได้รับคำแนะนำให้สอบ SAT เพื่อเข้าเรียนในวิทยาลัย

“เมื่อนึกย้อนกลับไป ฉันเหมือนตกลงไปในรอยแตก” เธอกล่าว “เด็กตุรกีส่วนใหญ่ไม่เรียนมหาวิทยาลัย ดังนั้นการให้คำปรึกษาจึงถูกมองข้ามไป ในฐานะผู้อพยพรุ่นแรก ฉันไม่รู้ระบบ” ทางเลือกต่อไปของเธอคือการเข้าเรียนในวิทยาลัยชุมชน หลังจากนั้นเธอหวังว่าจะย้ายไปเรียนที่โรงเรียนสี่ปี เธอได้รับปริญญาอนุปริญญา จากนั้นโอกาสทางธุรกิจก็ปรากฏขึ้นในแคลิฟอร์เนีย การผจญภัยสองปีที่นั่นพิสูจน์แล้วว่าประสบความสำเร็จ แต่เป้าหมายในการเป็นหมอของเธอไม่เคยห่างไกลจากความคิดของเธอเลย

“ฉันรู้ว่าฉันอยากกลับไปเรียนเพราะยาเป็นเป้าหมายของฉันเสมอ” เธอกล่าว “มันเป็นเป้าหมายสุดท้ายเสมอ ฉันต้องกระโดดผ่านห่วงมากมาย” เธอกลับไปที่ชายฝั่งตะวันออก ช่วยพ่อแม่ของเธอชำระหนี้จำนองด้วยรายได้จากการร่วมทุนทางธุรกิจ และสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยโรเชสเตอร์ด้วยปริญญาด้านชีววิทยา เธอเริ่มทำงานครั้งแรกในฐานะช่างเทคนิคการดูแลผู้ป่วยที่ Rochester General Hospital System จากนั้นเป็นผู้ประสานงานข้อมูลสำหรับ Strong Memorial Hospital เป็นอีกครั้งที่เส้นทางสู่โรงเรียนแพทย์ต้องเปลี่ยนเส้นทางอีกครั้ง เมื่อเธอขอคำแนะนำจากสมาชิกของคณะกรรมการที่ปรึกษาด้านสุขภาพก่อนวัยอันควรของมหาวิทยาลัย ผู้ซึ่งบอกเธอว่าเธอจะมีข้อได้เปรียบทางการแข่งขันมากขึ้นในการเข้าเรียนในโรงเรียนแพทย์หากเธอสำเร็จหลักสูตรหลังปริญญาตรี หรือได้รับปริญญาโท

Ari สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทในขณะที่สอนอยู่ที่ 

State University of New York Brockport ด้วยความช่วยเหลือด้านค่าเล่าเรียนในฐานะผู้ช่วยบัณฑิต ที่นั่นเธอได้พบกับผู้อำนวยการคณะกรรมการเตรียมสุขภาพของโรงเรียน ซึ่งดูแลอารีย์และแนะนำเธอตลอดขั้นตอนการสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนแพทย์

“ฉันเต็มใจทำทุกอย่างที่เธอบอกให้ทำ เพราะฉันเคารพเธอมาก” อารีย์กล่าว “เธอเป็นคนแรกที่ให้ความสำคัญกับความทะเยอทะยานของฉันอย่างจริงจังและนำทางฉันอย่างแท้จริง”

โรงเรียนแพทย์เวอร์จิเนียเทค Carilion (VTCSOM) กลายเป็นตัวเลือกอันดับต้น ๆ ของเธออย่างรวดเร็ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากมาสัมภาษณ์และกลับมาเพื่อดูครั้งที่สอง

“วัฒนธรรมที่ VTCSOM ทำให้ฉันเหลือเชื่อ” เธอกล่าว “มันบ่งบอกถึงการสนับสนุน ความโปร่งใส ความมีมนุษยธรรม และความปรารถนาอย่างแท้จริงจากคณาจารย์และผู้บริหารที่จะเห็นคุณประสบความสำเร็จ ในทางตรงกันข้าม โรงเรียนแพทย์อื่นๆ บางครั้งอาจมีสภาพแวดล้อมที่ทรหดและท้าทาย ฉันถามนักเรียนที่ฉันพบระหว่างการสัมภาษณ์แบบติดตลกว่า ‘คุณเป็นนักแสดงที่ได้รับค่าจ้างหรือไม่? เพราะไม่มีทางที่คุณจะมีความสุขได้ขนาดนี้’”

แง่มุมหนึ่งของหลักสูตรที่ Ari ชอบในช่วงสองปีแรกก่อนการทดลองทางคลินิกคือการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นพื้นฐาน ซึ่งนักเรียนกลุ่มเล็กๆ จะได้เรียนรู้เกี่ยวกับระบบทางสรีรวิทยาขั้นพื้นฐานและระบบที่ผิดปกติโดยใช้เคสผู้ป่วยในการสอนซึ่งกันและกัน

การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน “ฝึกให้เราคิดผ่านปัญหาด้วยวิธีหนึ่ง แม้ว่าเราจะไม่ได้สังเกตก็ตาม” เธอกล่าว “เมื่อเราทำสิ่งนี้ในแผนกเสมียน เป็นเรื่องธรรมดา เรามีความพร้อมสำหรับการหมุนเวียนทางคลินิกในปีที่สามและสี่ของเรา โรงเรียนของเราฝึกอบรมงานที่ยอดเยี่ยมให้กับเรา”

หลังจากได้รับการยอมรับให้เข้าร่วม VTCSOM แล้ว Ari ได้เรียนรู้ว่าเธอเป็นผู้ได้รับทุน Morgan Dana Harrington Memorial Scholarship ซึ่งก่อตั้งโดยรองคณบดีของโรงเรียน Daniel Harrington และ Gil ภรรยาของเขา เพื่อเป็นเกียรติแก่ลูกสาวของพวกเขา Morgan ซึ่งเป็นนักศึกษาของ Virginia Tech ที่ถูกสังหารใน ฤดูใบไม้ร่วงปี 2009 มอร์แกนเคยฝึกงานที่โรงเรียนในช่วงซัมเมอร์ก่อนที่เธอจะเสียชีวิต

“ฉันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง” อารีย์กล่าว “มันสำคัญมากสำหรับฉันที่จะทำให้ Morgan ภูมิใจและทำให้ Harringtons ภูมิใจ เป็นโอกาสที่เหลือเชื่อในฐานะผู้อพยพเช่นกัน ฉันต้องการส่งเสริมให้คนรุ่นใหม่โดยเฉพาะผู้หญิงเรียนแพทย์ และทุนการศึกษานี้เป็นส่วนสำคัญของสิ่งนั้น ฉันต้องการรับใช้ชุมชนของฉันและจ่ายเงินไปข้างหน้า”

นับตั้งแต่ก่อตั้ง นักเรียน VTCSOM 10 คนที่สมควรได้รับทุนได้รับทุน เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับทุนการศึกษาและวิธีการให้

หลายปีผ่านไปและหลังจากความอุตสาหะมาสักระยะ อารีย์มีจุดมุ่งหมายในการเป็นศัลยแพทย์ แม้ว่าพ่อแม่ของเธอจะแนะนำให้เธอทำธุรกิจในบางครั้ง แต่เธอก็รู้สึกสบายใจที่ความจริงที่ว่าความปรารถนาด้านการแพทย์ของเธอได้รับการเติมเต็มในที่สุด

credit: dkgsys.com cheapcustomhats.net syntagma7.org tolosa750.net storksymposium2018.org choosehomeloan.net justlivingourstory.com controlsystems2012.org coachfactoryonlinefn.net bisyojyosenka.com